De Cucurbita maxima is een van de tenminste vier soorten gekweekte pompoenen. Deze soort is meer dan 4000 jaar geleden in Zuid-Amerika spontaan ontstaan uit de wilde Cucurbita andreana. Beide soorten (of is het nog steeds één soort) zitten behoorlijk losjes in hun DNA en hybridiseren daardoor gemakkelijk. Er zijn daarom een behoorlijk aantal cultivars ontstaan, waarvan de Jarrahdale er eentje is.
De Jarrahdale is ontstaan uit een kruising van de Blue Hubbard met de Cinderella, waarbij de kleur afkomstig is van de eerste en de vorm van de tweede. Als je je nieuwsgierig afvraagt wat de naam Jarrahdale betekent dan is het antwoord dat het de naam van het stadje is waar hij voor het eerst het levenslicht zag.
Er bestaat enige verwarring over de kleur van deze cultivar: de ene leverancier noemt hem grijs, de ander grijsgroen, maar de meesten benoemen de kleur als grijsblauw.
Als je hem vanuit zaad probeert op te kweken dan kan het tot 100 dagen duren voordat je de eerste pompoenen kunt oogsten. Reken maar op eind september of begin oktober als oogstmoment. De Jarrahdale, kan afhankelijk van de omstandigheden, een diameter bereiken van wel 35 centimeter en daarbij hoort een gewicht van een kilo of vijf, zes. In tegenstelling tot andere pompoenen is het vruchtvlees van de Jarrahdale helemaal niet draderig, maar lekker stevig en niet waterig. De textuur lijkt, volgens kenners, bijna op die van aardappelpuree. Deze cultivar kan tot wel 12 maanden bewaard worden.
Wil de je zelf eens proberen deze bijzondere pompoen op te kweken dan kun je hier de zaden bestellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten