Want het bestaan van het traditionele stokbrood wordt bedreigd door supermarktbrood van waardeloze kwaliteit. Duizenden traditionele bakkerijen in Frankrijk, veelal kleine familiebedrijven, gingen de afgelopen decennia al failliet. Het zijn er nu nog maar zo’n 30.000 over en dat aantal slinkt iedere maand.
De oproep om de baguette van de ondergang te redden richten de bakkers direct aan de Franse president Emmanuel Macron. De overheid sprong eerder in de bres voor het stokbrood. Twintig jaar geleden al noemde de toenmalige minister van Landbouw het brood ‘een deel van onze nationale identiteit’. Een regeringsdecreet uit 1993 bepaalt de precieze samenstelling van de baguette: bloem, gist, zout en water.
Maar is die baguette wel zo oud en speciaal als de Fransen ons willen doen geloven?
De oorsprong van de baguette is in nevelen gehuld. Lange stokbroden werden pas populair aan het eind van de 18de eeuw toen Franse bakkers de beschikking kregen over 'gruau', een extra fijngemalen meel van Hongaars graan. In diezelfde periode werden de eerste Weense stoomovens in Frankrijk geïntroduceerd, gevolgd door een verbeterde versie van gist. Het eerste product dat met deze nieuwe technieken in Oostenrijk werd geproduceerd was het nog steeds overbekende kaiserbroodje. Wie de eerste baguette heeft gebakken is een mysterie.
De naam 'baguette' verschijnt pas voor het eerst in 1920 in een plaatselijke verordening in Parijs, waarin de langwerpige vorm ook werd vastgelegd. Het woord 'baguette' is via wat tussenstappen terug te voeren naar het Oudgriekse báktron (βάκτρον), wat 'staaf' betekende. Dat is ook de bron van baktēría (βακτηρία), want de eerste waargenomen bacteria waren staafvormig.
Eet smakelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten