Tunesische brik

De Tunesische keuken is hier te lande nog onbekend en een brik zal dus ook je wenkbrauwen doen fronzen. Vandaar even een uitleg: een brik (spreek uit: 'briek') is een gefrituurd korstdeegje, gevuld met aardappelpuree, tonijn en ei. De vorm van het korstdeegje is driehoekig. Dat klinkt als een vrij eenvoudig gerecht, zou je denken, en je hebt gelijk met die observatie. Waarom zou je iets opleuken met allerlei fratsen als het al perfect is? Want vraag iemand met Tunesisch bloed in zijn aderen wat hij van een brik vindt, en je zult zijn ogen zien oplichten en ongetwijfeld een enthousiast verhaal horen over hoe heerlijk een brik is.

De brik is een culinair overblijfsel van de veroveringsdrang van de Turken, die in de Middeleeuwen het zogenaamde Ottomaanse Rijk stichtten. Dit betekent ook dat verschillende versies van brik in een groot deel van Noord-Afrika en het Midden-Oosten worden gewaardeerd. Daardoor staat brik elders ook bekend als bric, börek, burek, warqa of malsouqa.

Traditioneel wordt het deeg voor de brik met de hand bereid: het deeg wordt met kracht op een harde ondergrond geslagen om het zo dun mogelijk te maken. Vervolgens wordt het kort gebakken, waardoor het taai en moeilijk te bewerken is. Tegenwoordig zijn er voorverpakte vellen brik verkrijgbaar in de toko, maar ook filodeeg of zelfs loempiavellen worden gebruikt. Gemak is troef, zeg maar.

De brik is zo lekker dat het basisidee in veel landen is overgenomen. In Spanje kennen ze de empanada en zelfs in Engeland weten ze hun tanden gulzig in Cornish pastry te zetten. In Polen heeft de Joodse gemeenschap de pirog (of pirogi) op het menu staan, ook al een familielid van de brik. Met een beetje fantasie valt zelfs de bekende (en heerlijke) Weense apfelstrudel binnen deze categorie. Maar ook de Nederlandse appelflap is natuurlijk een verre verwant van de brik.

Maar hebben we in de Lage Landen aan Zee dan niets dat echt op de brik lijkt? Nee, is het ietwat trieste antwoord. Maar tegelijkertijd is dat een mooie gelegenheid om deze Tunesische delicatesse in onze harten te sluiten.

Ingrediënten (voor 4 personen)
- Vijf aardappelen (geschild en in partjes gesneden)
- Vier vellen filodeeg (ontdooid)
- Vier eieren
- Eén blikje tonijn (uitgelekt)
- Eén bosje platte peterselie (fijngehakt)
- Eén theelepel harissa als je van pittig houdt
- Zout en peper naar smaak
- Eén eiwit
- Extra vergine olijfolie (om in te bakken) of - als je dat zonde vindt van je kostbare en prijzige olijfolie - zonnebloemolie.

Bereiding:
- Kook de aardappelen gaar, giet ze af en prak ze fijn.
- Voor een iets pittigere versie, meng de harisa door de puree.
- Verdeel de aardappelpuree over de deegvellen en maak een kuiltje in het midden. Breek in elk kuiltje een ei en verdeel de tonijn, peterselie, zout en peper erover.
- Bestrijk de randen van het deeg met eiwit. Vouw de deegvellen diagonaal tot een driehoekig deegvel en druk de randen van het deeg goed op elkaar.
- Verhit een laagje extra vergine olijfolie (of zonnebloemolie) in een wok en leg de briks er voorzichtig in. Frituur ze 10 tot 15 minuten tot ze goudbruin en gaar zijn.